На социјалните мрежи се споделува фотографија од малата девојка Нина Нинковиќ (11) од Ветерник, Нови Сад, која секој ден од пет до седум навечер продава крофни на импровизиран штанд пред продавница за да собере пари за лекување на нејзиниот болен татко Зоран (48).
Нејзината мајка Наташа е нејзиниот најголем поддржувач. Таа и Нина месат крофни, а нејзината мајка раскажала дека не била изненадена од оваа идеја на нејзината ќерка бидејќи вакво нешто навистина личело на неа, пренесува Нова.рс.
Нина повеќе од две недели секој ден во населбата Адице, во улицата Ветерничка на број 51, на бела, детска маса, изложува топли и вкусни крофни, чија цена е 100 динари, се за доброто на нејзиниот татко Зоран, кој има потреба од операција на окото во Русија.
Мајката на Нина раскажала како започнала целата идеја.
„Нина заврши петто одделение и бидејќи беше на одмор реши да не седи дома туку на некој начин да му помогне на семејството. Поради тешка болест на окото Зоран остана без едното око, а во голема опасност му е и другото око. Може целосно да ослепи и да му биде загрозен животот. Има спас, но во Москва. За жал, лекувањето е многу скапо“, раскажала Наташа, мајката на Нина.
Како и секое дете кое ги сака своите родители, Нина го сака својот татко. Тој е нејзиниот херој. Иако родителите се обидувале да ја сокријат оваа тешка ситуација во која се нашло семејството, и Нина и нејзиниот брат Немања сепак забележале дека им е потребна помош.
„Нина е само девојка која неизмерно го сака својот татко. Децата чувствуваат се, забележала дека и е потребна помош за домашниот буџет и решила да работи и да заработува. Баба и и ја даде идејата за крофни и не смеев да ја пуштам сама да продава, туку излегов со неа пред продавница. И така започна се. Тогаш нашата акција ја споделив на социјалните мрежи засега не очекувајќи ништо, но набрзо дојде до вистинска емотивна експлозија“, раскажала Наташа.
Пријателите на Нина, учителката и учителите, како и случајните минувачи во овој дел од градот, не можат да останат имуни на штандот за крофни. За многу кратко време крофните се распродаваат со брзина на светлината.
„Прво речиси немаше кој да купи крофна од 100 динари, а сега луѓето чекаат во редици. Чувствувавме многу емпатија и видовме дека има многу прекрасни и добри луѓе. Верувајте, 100 крофни дневно не ни се доволни со оглед на побарувачката. Луѓето знаат дека треба долго да чекаат за да купат една крофна бидејќи сите се согласиле да купат по една бидејќи нема доволно. Во исто време, сите платија за крофната повеќе отколку што всушност чини, а сега бараат од нас да ги испратиме дури и крофните по пошта“, раскажала Наташа.
