Во својата 70-годишна историја Израел извел најмалку, 2.700 операции на атентати. Тука се вклучени и обидите со труење со радијација направени врз палестинскиот лидер Јасер Арафат во 2004 година.
Авторот и дописник на известувачката служба, Ронен Бергман, добил пристап од агентот на Мосад, Шин Бет, и воениот персонал, а потоа ги објавил сите приказни за атентатите и убиствата направени под покровителство на државата.
Врз основа на направените 1.000 интервјуа и илјадници документи објавена е книга со повеќе од 600 страници. Тактиката „Крени се и уби прв“ е користена од страна на Израел и всушност служела наместо започнување на војните во кои се убиени десет ирански нуклеарни научници.
Исто така, наводно, се споменува дека Израел користел и радијација за да го убие Јасер Арафат, палестинскиот лидер и долгогодишен лидер на Палестина, но државните службеници таквите работи буквално одбивале да ги признаат, пренесува Independent.co.uk.
Господин Бергман пишува дека смртта на господин Арафат во 2004 година имала сличности со поранешните убиства, а имало и сведоци.
Насловот на книгата потекнува од древните еврејски опомени од Талмудот: „Ако некој сака да те убие, стани и убиј го ти прв“. Бергман вели дека големиот број луѓе што ги интервјуирал го говореле овој извадок од Талмудот.
И покрај големиот број интервјуа, вклучувајќи ги и поранешните премиери Ехуд Барак и Ехуд Олмерт, Бергман, авторот на неколку книги, вели дека израелската тајна служба настојувала да ја прекине неговата работа одржувајќи состанок во 2010 година со цел да му сметаат во неговото известување и да ги предупредат поранешните претставници на Мосад да не разговараат со него.
Тој вели дека иако САД има големи ограничувања што се однесува до работата на своите агенти за разлика од тие што ги има Израел, претседателот Џорџ Буш Помладиот усвоил многу израелски техники по терористичките напади на 11 септември 2001 година, а претседателот Барак Обама иницирал стотини убиства нарачани од страна на државата.
„Системот наредба и контрола, воени соби, методи на собирање податоци и технологија на беспилотни авиони или беспилотни летала, со кои сега се служат Американците и нивните сојузници, биле во голема мера развиени во Израел“, пишува господин Бергман.
Книгата дава приказ за историски личности и тактика на разни тајни служби. Во 1970 година новиот шеф на операциите на Мосад отворил стотина трговски друштва во странство со идеја дека еден ден тие би можеле да бидат корисни. На пример, Мосад создал блискоисточни компании за превоз, кои со години овозможувале поддршка на операциските тимови во водите на Јемен.
Имало доста пропусти. Кога палестинските терористички групи ги убиле израелските спортисти на Олимписките игри во Минхен во 1972 година, Израел ги испратил своите агенти да ги убијат сторителите и убиле повеќе од еден идентификуван човек. Имало и успешни операции кои биле извор од политиките на Израел, но кои сториле повеќе зло отколку добро, забележува Бергман.
Бергман ги доведува во прашање моралните и правните проблеми предизвикани од убивањата под државно покровителство.
Тој наведува дека операциите во повеќето случаи ја постигнале својата цел. Иако многумина велат дека бариерата што Израел ја изградил на Западниот Брег прекинувајќи ги со тоа нападите врз израелските државјани во годините по 2000, Бергман тврди дека тоа што направило разлика бил големиот број целни убиства на терористичките оперативци.
Еден од најважните извори на Бергман е Меир Даган, поранешниот шеф на Мосад, кој умрел на почетокот на 2016 година. Пред крајот на својата кариера господин Даган се расправал со премиерот Бенјамин Нетанјаху поради деловите за иранските реактори што Израел ги добил од САД, но кои исто така не биле доволни.
Господин Даган тврдел дека овие техники, а особено атентати, ја одработиле својата работа. Бергман го цитирал: „Во автомобилот постојат 25.000 делови во просек. Замислете дека 100 дела недостигаат. Би било многу тешко да го придвижите. Од друга страна, понекогаш најефикасно е да го убиете возачот и тоа е тоа“.
