На највисокиот врв Иран – Дамаванд, како на 1 август, како што известија Миланка и Аца на Фејсбук страницата на Планинарскиот спортски клуб Балкан, се искачија 12 плаплалнинари – од Србија шестмина, од Македонија тројца и тројца од БиХ. Четворица планинари успеаа да стигнат до висина од 5100 метри, а еден планинар до 5300 метри висина.
Во мешовитата балканска експедицина учествуваа и три члена од Планинарското друштво Кожуф од Гевгелија. До врвот на Дамаванд, стигнаа Ристо Каркалашев и Петранка Никова. Третиот член на македонската екипа, Љубица Карајакова поради исцрпеност, со уште неколку членови на мешовитата балканска експедицина, остана во базниот логор на висина од 5100 метри надморска висина.
Ова не е прв пат членови на Планинарскиот спортски клуб Балкан од Белград го освојуваат највисокиот врв Иран – Дамаванд. Тоа го направија и во август 2015 година, а на далеку и неизвесен пат тргнаа и предупредувањата од пријателите дека овој пат е многу опасен.
„Чекај, таму сечат глави“… „Сакаш да те зарбои ИСИС?“… Луѓе, Иран, Персија, древна цивилизација, знаете таму не сечат глави… Подготвувајќи се за пат во Иран, често слушав вакви и слични коментари од колегите од работа. Не можев да верувам дека такви CNN изјави слушам од луѓето со академско образование. А повторно, се рпашав што навистина таму не чека“, напиша во својот опширен извештај, лидерот на групата Вук Тубиќ, по враќањето во Белград.
Според неговите зборови, Дамаванд е угаснат стар вулкан на масивот Алборз и на висина од 5671 метар надморска висина, претставува највисокиот вулкан во Азија. Се наоѓа на јужно од каспиското езер и на стотина километри северна од Техеран.
Може да се каже дека Дамаванд на некој начин на Света планина Иранац, е она што за Грција е Олимп. Не е технички да се совлада, но убавата висина и присуството на опасни испарувања на сулфур на врвот бара сериозни подготовки и силно добра планинарска кондиција.
Така Дамаванд претставува исклучителен и обврзувачки чекор во планинарската кариера на секој планинар кој се стреми за големи висини.
