Денеска се навршуваат 31 година од убиството на новинарите од Шабац на задача во Бановија. Таткото на водителот Огњен Амиџиќ, Зоран, е убиен во 1991 година на Банија во Хрватска, додека ја извршувал новинарската задача со колегите.
Известувањето од бојното поле во Банија беше нивна професионална задача, а веста која пристигна од таму на 9 октомври 1991 година го потресе цел Шабац и јавноста.
Бил убиен од заседата, со 200 куршуми испукани во автомобилот во кој се наоѓале. Во тие моменти покрај Зоран загинале и уредникот на РТС Шабац, снимателот Бора Петровиќ, помошникот снимател Дејан Милиќевиќ и Сретан Илиќ и уредникот на Радио Шабац.
„Во еден часот по полноќ, полицијата ни тропна на врата. Им беше дадена задача да ни ја кажат лошата вест. Имав само 16 години и морав да ѝ кажам на мајка ми и сестра ми дека татко ми е убиен“, рече Огњен.
„Ми недостига и знам дека животот ќе ми беше сосема поинаков со него. Бев тинејџер кога го загубив. Многу од работите тогаш паднаа на мој грб, се обидов да ѝ помогнам на мајка ми колку што можев. Таа направи максимална жртва за мене и сестра ми и за тоа ќе бидам вечно благодарен“, дополни тој.
Од тој ден минаа 30 години, а убиството никогаш не беше разрешено. Единствената трага до која дошла полицијата во истрагата е дека неколку дена по убиството, во еден хрватски весник се појави приказна напишана врз основа на белешките што Амиџиќ ги носел во чантата.
„Сè уште го сонувам татко ми, иако минаа 31 години. Тоа злосторство не е расветлено и сè уште лебди во воздухот. Во истрагата имаше некои индиции и докази, на пример белешките на татко ми, кои ги имал кај себе. Некако дошле до хрватските новинари.Тоа беше најдобрата трага што можеше да се следи во тоа време, но ништо не излезе од тоа. Мислам дека е невозможно да се дознае после толку многу години кој е сторителот, но како ден е јасно дека тоа го направиле хрватските воени сили“, рече Огњен.
