Фитнес тренерот Марко Николиќ од Врање, објави дека планира на почетокот на јуни да се искачи на врвот Килиманџаро, со цел да собере средства за лечење на трите жени од Врање, Адријана Сименова, Надица Стошиќ и Снежана Станковиќ.
„Проектот го нареков „До врвот за нашите три. Целта ми е да собереме пари за нивно лечење. Целиот проект го финансирам сам. Спонзори немам, а во случај некој да се јави, сите пари директно ќе бидат насочени за нивно лечење. Она што е најважно сите заедно да успееме и ги собереме потребните средства. Идеме до врвот сите заедно. За нашите три“, рече Марко.
На Адријана пред осум години ѝ бил дијагностициран рак на бубрегот. По хируршката интервенција, отстранет ѝ е бубрегот, а успешно ги совладала четирите циклуси хемотерапија. На крајот на 2021 година и е воспоставена дијагноза тумор на р’бетниот столб, поради што повторно морала да направи хируршка операција.
Како последица на болеста има и параплегија, па се движи со помош на ортопедски помагала. Туморот не може целосно да се отстрани со операција, па продолжила со хемотерапија и зрачење.
По последниот специјалистички преглед, било утврдено дека болеста се проширила и дека малигнитетот ги зафатил и ребрата. По препорака на онколог било утврдено дека е неопходно е да се смени начинот на лекување. Во консултација со лекари од Грција, било предложено лекувањето да го продолжи со примена на програма за ефикасно отстранување на тумори со сајбер и томо нож, нови технологии на радиохирургија.
За да може Андријана што поскоро да го продолжи лекувањето во странство, потребни и се средства кои нејзиното семејство веќе не може да ги обезбеди. Потребни и се за продолжување на лекувањето во странство, специјалистички прегледи, лабораториски анализи, како и за патни трошоци за лекување и сместување за време на лекувањето.
Надица од 2016 година боледува од мултиплекс склероза. Првите тегоби ги почувствувала во 2015 година. Имала вртоглавица, трнење во двете стапала, потколениците и во десната рака. По хоспитализацијата и терапијата со кортикостероиди за кратко почувствувала подобрување, но во септември 2018 година состојбата ѝ се влошила.
Чувствувала слабост во нозете и губење на свеста. Неколкупати била хоспитализирана на Клиниката за неврологија КЦС каде одела преглед и понатамошно лекување и на невролошкиот оддел на ЗЦ Врање, бидејќи терапијата што ја примала не ги давала очекуваните резултати.
Била во контакт и со лекарите на Клиниката во Москва, која има долги години искуство во лекувањето на оваа тешка болест. Открила дека може да се запре прогресијата на болеста со примена на терапија со ХСКТ, која се применува во оваа Клиника. Но, потребни и се финансиски средства.
Потребни се за HSCT терапија, патни трошоци за време на лекувањето, специјалистички прегледи, лабораториски анализи и рехабилитација.
На Снежана Станковиќ ѝ откажал левиот бубрег во 2007 година по направен царски рез со придружена сепса. Лекарите морале да ѝ ја отстранат матката. Од 2016 година состојбата ѝ се влошила па во мај 2020 година целосно ѝ откажал десниот бубрег. Тогаш почнала со хемодијализа, три пати неделно по четири часа.
И покрај дијализата често има големи флуктуации во крвната слика и имунитетот. Самиот процес на хемодијализа сè потешко го поднесува од ден на ден бидејќи веќе е во фаза кога нејзиното тело престанува да реагира на дадените терапии. Снежана нема жив донатор ѝ е принудена да бара шанса меѓу компатибилните донатори во странство.
Таа е самохрана мајка со две ќерки. Потребни ѝ се средства за трансплантација на бубрег, специјалистички прегледи, лабораториски испитувања, лекови и патни трошоци.
За потсетување, Марко пред пет години почна и со акција за собирање средства за лечење за едногодишната Теодора Цветановиќ, на која и беше потребна трансплантација на коскена срж во Болоња.
Марко трчаше трка долга 1000 километри, од Ниш, местото каде што живее, до Атина. Апелираше до сите да помогнат во собирањето 50.000 евра за лечење на едногодишната Теодора.
