Истражувачите од Технолошкиот институт во Масачусетс развија електронска пилула која може да ги пробие моќните нерви кои ја сочинуваат оската стомак-мозок и која еден ден би можела да се користи за лекување на сè, од анорексија до дебелина и дијабетес.
Гастроинтестиналниот тракт е обложен со повеќе од 100 милиони нерви, познати како ентеричен нервен систем (ЕНС). Овој систем е толку сложен што го добил прекарот втор мозок.
Додека ЕНС го контролира варењето автономно, без мозочно дејство, двата системи комуницираат едни со други, користејќи мрежа од хемиски и електрични сигнали познати како оска стомак-мозок.
Кога, на пример, нашиот стомак е празен, ендокрините клетки на ЕНС почнуваат да го ослободуваат хормонот грелин, кој потоа патува низ крвотокот до нашиот мозок, испраќајќи му сигнали дека сме гладни.
Оската стомак-мозок влијае многу повеќе од гладот и варењето. Истражувањата го поврзуваат со дијабетес, нарушувања на расположението, когнитивни процеси и многу други работи.
Истражувачите од МИТ сега развиваат пилула која испраќа електрични импулси и ги стимулира ендокрините клетки во желудникот да го активираат ослободувањето на грелин – ова потенцијално може да им помогне на луѓето со медицински состојби кои предизвикуваат гадење или губење на апетит, како што се рак или анорексија.
Тие веќе ја тестирале електронската пилула на свињи и во рок од 20 минути по голтањето, животните имале покачено ниво на грелин во крвта. Пилулата го напуштила стомакот на свињите по околу еден ден и била излачена во рок од две недели без никакви несакани ефекти.
„Колку што знаеме, ова е прв пример за користење на електрична стимулација преку уред што се голта за да се зголеми ендогеното ниво на хормони во телото, како што е грелинот“, рекол Халил Рамади, еден од водечките коавтори на студијата.
На кој принцип делува пилулата?
Електронската таблета создадена од истражувачите на МИТ има внатре батерија од еден долар (која веќе е одобрена од американската Администрација за храна и лекови за употреба во други уреди што се голтаат) која испраќа електрична енергија преку ситни електроди на површината на пилулата.
За да се обезбеди правилен контакт со ткивото на желудникот, истражувачите додадоа жлебови на површината на пилулата кои ја одвлекуваат течноста од електродите – инспирација за ова решение беше всушност австралиската шилеста агама, чија долга, шилеста грпка помага да се ослободи водата од нејзината кожата.
„Таа површина може да управува со течноста која потенцијално би можела да ги спречи електродите да го допрат ткивото во желудникот, за да може со сигурност да испорача електрична стимулација“, објаснува Џејмс Мекреј, еден од водечките автори на студијата.
Во моментов, електронската пилула на МИТ работи постојано, но истражувачите велат дека идните верзии би можеле да се вклучуваат и исклучуваат безжично. Тие, исто така, веруваат дека е можно да се измени пилулата за да се решат други проблеми за кои е клучна оската стомак-мозок, како што се дебелината и дијабетесот.
„Покажавме еден од примерите за тоа како можеме да влијаеме на слузницата на желудникот и да ослободуваме хормони, а очекуваме да се користи и на други места во гастроинтестиналниот тракт што овде не ги истраживме“, нагласува менторот на студијата. проф. Џовани Траверсо.
Бидејќи уредот е релативно едноставен, професорот Траверсо верува дека нема да потрае долго за да се добие одобрение за клинички испитувања. Тимот на МИТ се надева дека тестирањето на луѓе би можело да започне најмногу за три години.
