Затскриениот остров Тристан да Куња изгледа како некој да го спуштил сред Атлантскиот Океан на Света Елена, зависна територија на Обединетото Кралство на Велика Британија и Северна Ирска. Ако некогаш сте сонувале да патувате до крајот на светот, ова би можело да биде токму она што го барате.
Замислете сценарио во кое пиете пиво во бар со име – Албатрос со звуци од џубокс на најоддалечениот населен остров на Земјата, во друштво на локални рибари, британски свештеник, шкотски стоматолог и американски научник.
На почетокот на 1960-тите, на островот еруптирал вулкан, поради што населението од околу стотина луѓе главно се преселило во Велика Британија, но тие подоцна се вратиле. Денес таму живеат околу 250 од нив.
Помеѓу ридовите и рамнините се наоѓа главниот град Единбург. Островот своето го добил од португалскиот морнар Тристао да Куња, кој го нарекол по себе. Врвот на кралицата Марија е највисок на островот – висок е 2010 метри, а во зима побелува од снег.
Локалниот дијалект звучи интересно бидејќи зборовите се создадени со мешање на шкотски, британски, јужноафрикански, американски, холандски, италијански и ирски.
Доколку се одлучите да го посетите островот, ќе ви требаат уште неколку дена годишен одмор, но и нерви бидејќи патувањето продолжува и продолжува. Туристичките агенции од островот советуваат да се започне со планирање на патувањето една година пред посакуваниот датум. Не е доволно да се појавиш во Кејп Таун и да се качиш на првиот траект. Прво, треба да ја испратите апликацијата по е-пошта и да чекате за одобрување. Бродовите што одат до Тристан да Куња сместуваат 12 патници и пловат само неколку пати месечно, па затоа се резервирани месеци однапред.
Патувањето од 2.810 километри трае приближно шест дена – или повеќе, во зависност од временските услови. Затоа, не е неочекувано патниците да го откажат своето патување во последен момент.
Не е необично посетителите да престојуваат половина година или повеќе, да престојуваат во селата и да ги минуваат деновите уживајќи во природата и дружејќи се со локалното население. Во зависност од годишното време, може да се забележат различни животински видови, како што се крајбрежните пингвини или атлантските албатроси, па при патувањето добро е да се провери што се нуди во однос на флората и фауната.
На Тристан никогаш нема недостиг од компири. Локалните жители го сметаат за еден вид осигурување и го јадат речиси секој ден, подготвен на различни начини. Се одгледува во почва збогатена со вулкански остатоци, здробени лушпи од јастог и овча волна – секој има своја тајна што ќе го направи омилениот клубен гордост на парцелата каде што расте.
Доколку се одлучите да отидете на можеби последниот изолиран, но населен остров во светот, ќе уживате и во специјалитети од морска храна кои сигурно ќе ви недостигаат кога по некое време ќе се вратите на копното.
