Дисциплината им помага на децата да пораснат во успешни, добро прилагодени поединци кои практикуваат самоконтрола и не се сметаат себеси за супериорни. Од друга страна, недостатокот на дисциплина може да создаде кај децата чувство дека секогаш се во право, што им го отежнува справувањето со отфрлање или неуспех.
Кога таквите поединци се наоѓаат во ситуација каде што не го добиваат она што го сакаат, тие често реагираат со кажување специфични фрази што го одразуваат нивниот внатрешен свет. Еве неколку примери.
1. „Тоа не е фер“
Луѓето кои не биле дисциплинирани како деца честопати ќе кажат дека нешто не е фер кога работите не одат по нивно. Бидејќи не се соочиле со последици за своите постапки, тие развиле силно чувство дека заслужуваат сè што сакаат.
2. „Зошто да го правам тоа“
Недостатокот на дисциплина во детството може да доведе до недостаток на одговорност во зрелоста. На таквите луѓе им е тешко да се справат со последиците од своите постапки и честопати чувствуваат дека одредени задачи не треба да се извршуваат. Тимот експерти на Arise Society наведува: „Без доследност во спроведувањето на правилата и последиците, младите возрасни лица можат да се борат да ја разберат врската помеѓу нивните постапки и нивните резултати, што доведува до конфузија и општ недостаток на насока“.
3. „Ваша е вината“
Лице кое не било дисциплинирано како дете честопати не развива чувство на одговорност. Како резултат на тоа, ќе ги обвинува другите за своите неуспеси и проблеми. Обвинувањето е одбранбен механизам за избегнување на непријатни чувства. Советничката Кејти Кандарис-Вајнер забележува: „Обвинувањето на другите е всушност „избегнување на вина“. Како и сите одбранбени механизми што се користат за избегнување на непријатни чувства, вината се смета за форма на емоционално избегнување.“
4. „Претеруваш“
Обидот да се дискредитираат чувствата на другите луѓе е честа тактика на луѓето кои не научиле да ги регулираат сопствените емоции. Бидејќи имаат тешкотии да се справат со сопствените чувства, тие ги перцепираат реакциите на другите луѓе како претерани. Дисциплината е клучна за учење да се почитуваат границите и чувствата на другите луѓе, а нејзиниот недостаток го прави тоа исклучително тешко.
5. „Кој си ти да ми кажуваш што да правам“
Оваа реакција произлегува од чувство на самоправедност и проблеми со почитувањето на авторитетот и границите. Таквите луѓе никогаш немале можност да научат како да преземат одговорност и здраво да ги решаваат конфликтите, што им отежнува да прифатат совет или критика.
6. „Не ми е гајле како се чувствуваш“
Оваа изјава јасно покажува недостаток на емпатија и чувство дека сè им припаѓа. Ова им создава големи тешкотии во градењето здрави односи. Децата без дисциплина честопати никогаш не учат како да се справат со фрустрацијата и сè им изгледа премногу. Тие се борат во пријателствата затоа што никогаш не научиле да ги следат правилата или границите, што често ги следи во зрелоста.
