Во Јапонија бабите и дедовците не ги одгледуваат внуците само затоа што родителите немаат време

Мудроста е она што повозрасните Јапонци им го пренесуваат на помладите, Јапонија е земја на која се гледа со восхит поради многу причини, а една е и начинот на кој ги воспитуваат децата.

Како народ се упорни, почитта кон другите, но и се вредни. Децата од Јапонија се многу поразлични од оние на Западот, воспитани, умерени, ги слушаат родителите и скоро па и никогаш да немаат хистерични напади. Тајната е во тоа што ги почитуваат семејните врски, а врската помеѓу различните генерации е нешто посебно.

 

Повозрасните имаат многу трпение и љубов кон младите. Старите Јапонци делуваат како ментори, а не како критичари, а токму тоа е клучот за меѓу генерациската хармонија.

Во Јапонија се смета дека е неприфатливо бабите и дедовците да одгледуваат внуци бидејќи родителите немаат доволно време. Семејните врски во Јапонија не се засноваат на „размена на услуги“, туку на верување дека сè на овој свет има свое место. Родителите во оваа земја веруваат дека избегнувајќи казнување, ги учат своите деца како да се поврзат со светот и да ги почитуваат чувствата на другите луѓе.

 

Најголемата тајна во воспитувањето на децата е слободното време. Јапонците слободното време го поминуваат со децата. Тие не го сметаат учењето за посебна активност, туку работат сè заедно . Најважно им е да изградат силна врска со децата.

Во Јапонија многу ретко се случува мајка да запише дете во градинка ако има најмалку три години. Јапонките ги носат своите деца буквално насекаде, бидејќи веруваат дека таквата физичка интимност создава длабоки и силни врски. Тие исто така веруваат дека блискоста на мајката ја смирува детската душа. Мајките во Јапонија се многу внимателни кога разговараат со своите деца многу.

Односот со татко, баба и дедо е многу сличен. Во Јапонија, семејствата редовно ручаат и вечераат заедно , разговараат и си кажуваат што им се случило во текот на денот.

Тие растат свесни дека постои ред што треба да се следи и дека секој човек има место и улога. Тоа им го смирува умот, ги прави корисни и им помага да разберат дека нема потреба од агресивно изразување на емоциите.

Scroll to Top