Јужноамериканката Кристен Нојшефер е единствената жена што плови на отворено море во екстремни услови

Јужноамериканката Кристен Нојшефер, која е капетан, според најновите извештаи, пловела 170 милји дневно со својата едрилица од видот „кутер“, модел Cape George.

Едрилицата ја нарекла „Минехаха“, која е измилена жена од песна на Хенри Вадсворд Лонгфелоу од 1855 година.

Едрилицата на Кристен има најголема површина на едрење во флотата на трката за „Златен глобус 2022“ и 806 квадратни стапки и испорачува дневни просеци од 170 милји.

Кирстен пловела од своите рани години со мали чамци, но од 2006 година професионално почнала да се занимава со пловење. Од обука за едрење до испорака на едрилици, таа има изградено вештини и искуство. Во 2015 година таа почна да работи за Скип Новак на неговите пелагични експедиции во Јужна Џорџија, Антарктичкиот Полуостров, Патагонија и на Фокландите.

Со Кирстен отпловиле и неколку филмски екипи за да ја доловат убавината на Антарктикот. Таа беше прикажана на една од емисиите на „Нешнл џиографикс“ „Дивиот свет на островот Воскресение со Берти Грегори“, додека пловеше со својата екипа околу јужна Џорџија. Пловеше и со екипажот на серијата на Би-би-си, „Седум светови, една планета“, чија цел беше да го документира однесувањето на граблива леопардска фока во борба со пингвинот џенту и однесувањето на албатросот.

Таа ужива и во соло авантурите, вози велосипед од Европа до Јужна Африка, при што извозела 15.000 километри за речиси една година кога имала само 22 години. Патувала низ северозападна и централна Африка до Јужна Африка и на крајот завршила во Кејп Агулхас. Патувањето ѝ донело искушенија и неволји, но ѝ го збогатило животот во секоја смисла.

Таа, како што вели, ужува во авантурите и сака да оди сама, го сака непознатото.

„Тоа е начин за мене да се запознам себеси и да го запознам мојот потенцијал – тоа е исто така еден вид внатрешно патување“, објаснила Кирстен.

Нејзиниот моментен најважен предизвик е соло трката за „Златен глобус 2022“. Оваа ретротрка е заснована на првата соло трка, што се одржа во 1968 година, која беше прикажана во филмот „Милосрдноста“ со Колин Фирт во главната улога. За да останат верни на оригиналната тура, чамците се со постар дизајн, не поголеми од 36 стапки, а модерната технологија за навигација, како што е ГПС, не е дозволена. Наместо тоа, натпреварувачите зависат од своите вештини во небесната навигација и од мртвото пресметување. Ова значи пловење без модерна технологија и корисење на помагалата за сателитска навигација.

Таа се чувствува прифатена и еднаква, покрај тоа што е единствената жена натпреварувачка досега.

„Не се чувствувам особено чудно бидејќи сум навикната да бидам единствената жена капитен во овие кругови. Јас сум единствената жена што има чартер-капитен на бродовите на Скип Новак досега, па претпоставувам дека сум прилично навикната да бидам во индустрија во која доминираат мажи. Би ги поздравила женските учеснички, но инаку со задоволство се натпреварувам со момците рамноправно“, изјавила Кристен.

На секој капетан му е дозволено да поседува факс-машина за примање временски табели. Тие може да се движат само со користење хартиени карти и секстант, кој се користи за одредување на аголот помеѓу хоризонтот и небесното тело, како што се Сонцето, Месечината или ѕвездите, за да се одредат должината и географската ширина на чамецот. Сите нивни пресметки и белешки за небесната навигација треба да се чуваат за инспекција по трката. Неуспехот да се стори тоа може да резултира со дисквалификација.

Рутата на трката се Франција, Атлантикот, Истокот – околу Јужниот Океан и резервна копија од Атлантикот до Франција – приближно растојание од 30.000 наутички милји, седум до девет месеци или повеќе на море. Ова е претежно трка во која се преплетуваат исцрпеноста, среќата, морепловството и авантурата. Натпреварувачите мора да пловат во производствени чамци меѓу 32 стапки и 36 стапки.

Правилата се исто така екстремни, освен што натпреварувачите се сами на бродот и комуницираат само преку радио, немаат право никаде да застанат. Ова е трка без престан, така што секој учесник, кој е принуден да направи едно застанување или ќе го скрши печатот на својот пренослив ГПС-плотер нема да има право на официјални трофеи. Со едно застанување се враќаат во класата „Чичестер“ и ќе имаат право да ја завршат трката до 14 јуни 2023 година во 15 часот и ќе добијат плакета „Чичестер“. Оние што двапати застанале ќе бидат целосно дисквалификувани. Иако учесниците се следат 24/7 преку сателит, тие нема да може да добијат информации за нивната локација, освен ако не се појави итен случај и не упаднат во нивната запечатена безбедносна кутија, што содржи ГПС и сателитски телефон. Ова, сепак, има последици. 



 

Scroll to Top